Monday, March 16

آقای خاتمی، خداحافظ


از صبح تا حالا ده بار به این سایت آن سایت سر زده‌ام ، ببینم بالاخره تصمیم نهایی تان چه شده؟ انصراف میدهید یا نه؟
به نظر من که تمام این قصهٔ انصراف یک جور ابراز عصبانیت از موسوی و کروبی است که ذره‌ای رفتار حزبی بلد نیستند و فقط پی‌ منافع نداشتهٔ خودشان اند.
من هم عصبانیم آقای خاتمی، از این عیدی خوش موقع تان که نگذاشتید لاقل این چند ماه تا انتخابات کمی‌ امید در دلمان جا خوش کند؛
جایی دیدم یک شماره اعلام کرده‌اند برایتان اس‌ام اس بزنیم که بمانید، فکر کنم من هم بروم با Viop یکی‌ برایتان بفرستم و بنویسم ممنون که به همین راحتی‌ سطل آب سردتان را روی سرمان خالی‌ کردید یک تشکر مخصوص هم بفرستم برای ابطحی عزیز که اسم سطل آبتان را گذاشته توجه هوشمندانه به آیندهٔ ملت ایران.
اما به هر حال ممنون آقای خاتمی، خرج یک یا دو بار پاریس رفتن را از روی دستمان برداشتید، و دوباره یادم آوردید به هر جان کندنی هست باید خودم را اینجا یا یک گوشهٔ دیگر دنیا بند کنم و فکر برگشتن را هم هیچ جوری به مغزم راه ندهم.
فقط یک خواهش ازتان دارم، وقتی‌ می‌‌روید جلوی دوربین تلویزیون خطابهٔ انصرافتان را بخوانید سعی‌ کنید لبخند نزنید، خاطره خوش لبخندها یتان را بگذارید برایمان بماند.

2 comments:

کاساندرا said...

مستقل از آمدن یا نیامدن خاتمی (چه ایهام به‌جایی داره این فعل) این بند کردن دست رو انجام دادن خوبه. هیچ توجیهی نداره اشتباهی که آدم در ۲۰سالگی کرده رو در ۳۰سالگی هم بکنه.

Anonymous said...

Dost aziz
raftaneh khatami, ziyad ham rabti be aghayan karobi ya mosavi nadasht. il vaut mieux tenir que courir. gozashteh az hameyeh in harfa ehsaseh alaghaton be iran az jomalateton peydast,