لوور کوچک در شن ها
درست همان روزهایی بود که پوتین دنیا را از سر و صدای سفرش به ایران پر کرده بود .
حدود سه هفته پیش،
معلم کلاس زبان فرانسه به عادت هر جلسه مقاله ای از یک روزنامه کپی کرده بود با عنوان Un petit Louvre dans les sables
ماجرا از این قرار است که دولت امارات تصمیم گرفته با پرداخت یک میلیارد یورو به فرانسه هر از گاه بخشی از گنجینه لوور و احتمالا دیگر موزه های پاریسی را که در انبارهایشان خاک می خورد در ابوظبی به نمایش بگذارند. (سهم لوور این میان چهارصد میلیون است) آن هم با نام لوور کوچک در بنایی که توسط یکی از معروفترین معماران فرانسوی سا خته خواهد شد.
این پروژه که یک سال از آغازش گذشته سال 2012 به بهره برداری خواهد رسید.
اگرچه مجلس و دولت ماجرا را تصویب کرده و در حال اجرایش هستند، هنوز بحث میان مخالفین وموافقین داغ است.
بعد خواندن متن که انصافا پر از کلمات قلمبه هم بود، معلممان که خودش موافق سرسخت پروژه است از بچه ها پرسید چه کسانی موافق و مخالف اند.
تعداد مخالف ها کم بود و معمولاهم علت مخالفتشان احتمال آسیب دیدن آثار تاریخی-هنری حین انتقال بود.
اما یکی از پسرهای روس کلاس در حالیکه نقشه داخل مقاله را نشان می داد گفت: من مخالفم ابوظبی خیلی نزدیک ایران است و ایران هم کشور بسیار خطرناکی است.
این پسر جزء دانشجویان جدید استادم است و بارها پیش آمده که برای کاری، از پرینت و کپی گرفته تا نیاز داشتن به یک همراه برای انجام کارهای اداری به در اتاق ما مرجعه کنند و در نبود همکاران روسم این من بوده ام که کارشان را راه انداخته ام.
درست همان روزهایی بود که پوتین دنیا را از سر و صدای سفرش به ایران پر کرده بود .
